NZ part II, The Return
Door: Sander & Lisette
Blijf op de hoogte en volg Sander en Lisette
20 Februari 2005 | Nieuw Zeeland, Christchurch
Met ongeloof hadden we de verhalen aangehoord dat 't zo vaak regent in NZ, want wij hadden tot op heden prachtig weer. Echter bij het ontwaken na onze eerste nacht op het zuid-eiland, na Fiji, werden we met onze neus op de feiten gedrukt, regen! Maar gelukkig van korte duur. Al snel trokken we met onze gehuurde "Sunny Super Saloon Limited" naar NP Mount Cook, 22 van de 27 hoogste bergtoppen van NZ vind je terug in dit NP wat een adembenemende sky line oplevert, helemaal met op de voorgrond Lake Tekapo, dat blauwer is dan blauw!! Na een fantastische tramp (nz slang voor wandeling) te hebben gemaakt zijn we in zuid-oostelijke richting naar Dubedin gereden. Een schots stadje aan de kust waar je struikelt over de pubs, zeehonden en albatrossen. Voor de verandering eens overnacht in een achtertuin (van Pieter& Kristy) ipv. op een camping. Door de voortdurende laaghangende mist en de drang om de Sounds te zien zijn we daar niet al te lang gebleven.
Allereerst richting Milford Sound. Deze sounds (of fjorden) zijn 10 duizenden jaren geleden ontstaan door grote gletsjers, waardoor een landschap van hoge steile kliffen met smalle waters is ontstaan dat uitmond in zee. Echt prachtig om doorheen te varen, maar nog indrukwekkender om met een kayak te ontdekken. En aangezien Sander er niet vies van is zijn torso een beetje te trainen, liet hij zich (bij de mond van de Sound) door een speedboot afzetten om vervolgens 20km terug te kayakken. Lisette besloot via een klein bootje haar vent een beetje in de gaten te houden.
Door het wat mindere weer besloten we ons geluk opnieuw te beproeven in de Doubtful Sound, maar helaas... Trouwens in de regen zijn de sounds wel een stuk mistieker en meer zoals ze behoren te zijn, aangezien het 60% van de tijd regent, gemiddeld 9 meter per jaar, aldus de kapitein.
Met wederom hoop op beter weer gingen we richting Queenstown, gelegen in een prachtige setting, het adventure mekka van NZ, wat "bezaaid" is met ontelbare foldertjes van allerlei activities die aangeboden worden. Op ons verlanglijstje, raften en skydiven. Het eerste is niet weersafhankelijk dus in de stromende regen de enige echte shotover river op met rapids van IV+. Als door smalle steegjes tussen de steile bergen door, schitterend, maar bitterkoud! Dag erop heel gewoon (maar wel een stuk goedkoper) mountainbikes gehuurd en een mooie tocht gemaakt met wederom, zoals in bijna heel NZ, uitzicht op een van de filmlocaties van Lord of the Rings. We zijn benieuwd hoe lang ze daar nog op kunnen teren..;)
Dan, eindelijk mooi weer, oftewel skydive weer! Geen excuus meer, nu kunnen we er echt niet meer onderuit. 's Ochtends gebeld en 's middags konden we terecht in Wanaka, het kleinere broertje van Queenstown, in een nog mooiere setting. Op naar het vliegveldje, alle papieren ondertekend dat zij niet aansprakelijk gesteld kunnen worden voor je evt. dood... mmm.., instructievideo bekeken, overalls aan en wachten maar tot we aan de beurt zijn. Alexander! Elisabeth! Your turn! Klam handje geschud met onze instructors aan wie we vanaf dat momentovergeleverd waren en vastgekoppeld werden. Klein vliegtuigje in, zonder stoelen en stijgen maar. Ja ja, zo is het wel hoog genoeg, maar nee hoor, all the way up to 9,000 ft! (iets minder dan 3km) Deur open en voor je er erg in had vloog Sander (met instructor!) de deur uit en direct uit het zicht, voor een vrije val van zo'n 30 sec.. Lisette nog even zwaaien naar de vleugelcamera en hop, erachteraan! Na een achterwaartse salto uit het vliegtuig kost het even een paar tellen voordat je je realiseert waar de grond is en hoe je precies in de lucht 'hangt'. Het voelt als hangen, maar in werkelijkheid ga je met een snelheid van 200 km per uur richting aarde. Wat een kick! Nog even lachen naar en handje schudden met de cameraman en voor je het weet zijn de 30 sec. voorbij, gaat de parachute open en komen we plots tot 'stilstand'. Nog 5 minuutjes lekker zweven, genieten van het uitzicht, foto's maken en dan nog vol adrenaline veilig weer met beide beentjes op de grond. Quote Lisette: 'Gaaf, echt veel gaver dan ik had verwacht'.
En dat was het.
Weer een dagje wachten voor opnieuw mooi weer, ideaal voor een schitterende tramp naar een gletsjer in NP Mt Aspiring.
Voor de echt grote en bekende gletsjers moet je in Fox en Franz Jozef zijn, onze bestemming van de volgende dag. Helaas zat het weer ons hier wederom niet mee, mede daardoor konden ze voor ons niet tippen aan de gletsjers in Argentinie.
Onze laatste dagen in NZ zijn bijna geteld, dus nog even langs de Pancake Rocks en relaxen in de warme Hammer Springs op onze weg naar het toetje van NZ: Kaikoura, om te gaan zwemmen met dolfijnen!
5 uur uit de veren, met wetsuit aan en snorkel op de boot in op zoek naar dolfijnen. Lang hoefden we niet te zoeken, want binnen 20 min. werden we omringd door honderden Dusky dolfijnen. Met alle plezier doken we het ijskoude water in en hadden we dolfijnen voor, boven, onder en achter ons. Om het voor de dolfijnen interessant te houden moest je geluidjes maken door je snorkel, rondjes zwemmen of oogcontact zoeken. Vaak beantwoorden ze dit door om je heen te gaan spinnen en/of spelen. Wouw!
Voor alle duidelijkheid, dit zijn 100% wilde, niet getrainde of gevoede dolfijnen, wat dit tot een unieke belevenis maakt.
Onze volgende halte is Sydney! See you there!
Liefs Sander y Lisette
Allereerst richting Milford Sound. Deze sounds (of fjorden) zijn 10 duizenden jaren geleden ontstaan door grote gletsjers, waardoor een landschap van hoge steile kliffen met smalle waters is ontstaan dat uitmond in zee. Echt prachtig om doorheen te varen, maar nog indrukwekkender om met een kayak te ontdekken. En aangezien Sander er niet vies van is zijn torso een beetje te trainen, liet hij zich (bij de mond van de Sound) door een speedboot afzetten om vervolgens 20km terug te kayakken. Lisette besloot via een klein bootje haar vent een beetje in de gaten te houden.
Door het wat mindere weer besloten we ons geluk opnieuw te beproeven in de Doubtful Sound, maar helaas... Trouwens in de regen zijn de sounds wel een stuk mistieker en meer zoals ze behoren te zijn, aangezien het 60% van de tijd regent, gemiddeld 9 meter per jaar, aldus de kapitein.
Met wederom hoop op beter weer gingen we richting Queenstown, gelegen in een prachtige setting, het adventure mekka van NZ, wat "bezaaid" is met ontelbare foldertjes van allerlei activities die aangeboden worden. Op ons verlanglijstje, raften en skydiven. Het eerste is niet weersafhankelijk dus in de stromende regen de enige echte shotover river op met rapids van IV+. Als door smalle steegjes tussen de steile bergen door, schitterend, maar bitterkoud! Dag erop heel gewoon (maar wel een stuk goedkoper) mountainbikes gehuurd en een mooie tocht gemaakt met wederom, zoals in bijna heel NZ, uitzicht op een van de filmlocaties van Lord of the Rings. We zijn benieuwd hoe lang ze daar nog op kunnen teren..;)
Dan, eindelijk mooi weer, oftewel skydive weer! Geen excuus meer, nu kunnen we er echt niet meer onderuit. 's Ochtends gebeld en 's middags konden we terecht in Wanaka, het kleinere broertje van Queenstown, in een nog mooiere setting. Op naar het vliegveldje, alle papieren ondertekend dat zij niet aansprakelijk gesteld kunnen worden voor je evt. dood... mmm.., instructievideo bekeken, overalls aan en wachten maar tot we aan de beurt zijn. Alexander! Elisabeth! Your turn! Klam handje geschud met onze instructors aan wie we vanaf dat momentovergeleverd waren en vastgekoppeld werden. Klein vliegtuigje in, zonder stoelen en stijgen maar. Ja ja, zo is het wel hoog genoeg, maar nee hoor, all the way up to 9,000 ft! (iets minder dan 3km) Deur open en voor je er erg in had vloog Sander (met instructor!) de deur uit en direct uit het zicht, voor een vrije val van zo'n 30 sec.. Lisette nog even zwaaien naar de vleugelcamera en hop, erachteraan! Na een achterwaartse salto uit het vliegtuig kost het even een paar tellen voordat je je realiseert waar de grond is en hoe je precies in de lucht 'hangt'. Het voelt als hangen, maar in werkelijkheid ga je met een snelheid van 200 km per uur richting aarde. Wat een kick! Nog even lachen naar en handje schudden met de cameraman en voor je het weet zijn de 30 sec. voorbij, gaat de parachute open en komen we plots tot 'stilstand'. Nog 5 minuutjes lekker zweven, genieten van het uitzicht, foto's maken en dan nog vol adrenaline veilig weer met beide beentjes op de grond. Quote Lisette: 'Gaaf, echt veel gaver dan ik had verwacht'.
En dat was het.
Weer een dagje wachten voor opnieuw mooi weer, ideaal voor een schitterende tramp naar een gletsjer in NP Mt Aspiring.
Voor de echt grote en bekende gletsjers moet je in Fox en Franz Jozef zijn, onze bestemming van de volgende dag. Helaas zat het weer ons hier wederom niet mee, mede daardoor konden ze voor ons niet tippen aan de gletsjers in Argentinie.
Onze laatste dagen in NZ zijn bijna geteld, dus nog even langs de Pancake Rocks en relaxen in de warme Hammer Springs op onze weg naar het toetje van NZ: Kaikoura, om te gaan zwemmen met dolfijnen!
5 uur uit de veren, met wetsuit aan en snorkel op de boot in op zoek naar dolfijnen. Lang hoefden we niet te zoeken, want binnen 20 min. werden we omringd door honderden Dusky dolfijnen. Met alle plezier doken we het ijskoude water in en hadden we dolfijnen voor, boven, onder en achter ons. Om het voor de dolfijnen interessant te houden moest je geluidjes maken door je snorkel, rondjes zwemmen of oogcontact zoeken. Vaak beantwoorden ze dit door om je heen te gaan spinnen en/of spelen. Wouw!
Voor alle duidelijkheid, dit zijn 100% wilde, niet getrainde of gevoede dolfijnen, wat dit tot een unieke belevenis maakt.
Onze volgende halte is Sydney! See you there!
Liefs Sander y Lisette
-
20 Februari 2005 - 09:34
Marianne:
WAUW! weer dolfijnen en dan ook nog een skydive! gaaf zeg, ik wil foto's zien! maar dat komt eind maart in thailand op het strand?!!! veel liefs vanuit Bombay, xxx -
20 Februari 2005 - 19:16
Thuisfront H&M:
Wij dachten dat er geen nieuwe uitdagingen voor jullie meer waren,maar ja hoor !!! Te gek allemaal.Dat wordt wel afzien in A'dam drie hoog achter!Fijne tijd in Australie .Liefs H& M. -
21 Februari 2005 - 08:58
DE DROMERS:
Wat een fantastische foto's en heerlijke verhalen. Die instructeur vindt het wel leuk ja, maar die Sander ziet toch een beetje pips. Of hij denkt aan Heidi of aan die fantastische baan bij de ABN! Ik kan echt niks anders zeggen dan super jaloerse groeten! -
21 Februari 2005 - 11:43
Rob:
Waardering. Dat ziet er goed uit! Houdt dit niet op?
Geniet er nog ff van! -
22 Februari 2005 - 03:03
Norah:
Flying high!!!! Nouja gelukkig zijn jullie met beide benen op de grond beland....supertof hoor. Ben intussen 'back in reality' - in the ATL...dus geniet ik met volle teugen van jullie avonturen, wel met jaloezie natuurlijk -
23 Februari 2005 - 16:28
Alwine:
Wat een uitsloverij, een beetje uit een vliegtuig springen...! Hebben jullie niets beters te doen?
Kus, Alwine -
23 Februari 2005 - 18:50
Kian:
Te gek zeg! Hebben jullie al voor bijstand gezorgd voor jullie terugkomst in dit kikkerlandje???
Geniet!!!!!! -
25 Februari 2005 - 13:18
Hanshaas:
Haa die Sander! wat een goed idee van mij om nu eindelijk is in je weblog te kijken op de vrijdagmiddag.....
Fantastische trip een lekkere binnenkomer voor het weekend-gevoel!
Groet van Pane en mio. -
26 Februari 2005 - 22:11
Aan Boord:
Wat fantastisch allemaal,wordt straks moeilijk om gewoon motor te rijden. Liefs aad+ank xxx -
27 Februari 2005 - 13:03
Aad & Florie + Oma:
Super wat jullie allemaal meemaken, en wij hier maar in dat kikkerlandje een beetje kou zitten te lijden, we zijn erg jaloers!! Geniet er nog maar even van nu het nog kan.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
