Oost, west, zuid Best!
Door: Sander & Lisette
Blijf op de hoogte en volg Sander en Lisette
17 December 2004 | Chili, Puerto Natales
Na 33 uur bussen lekker een dagje vrij in El Calafate om bij te komen, lekker te eten, beetje te internetten en natuurlijk weer de volgende activiteit te plannen: de Perito Moreno Glacier!
Op 1,5 uur van El Calafate ligt ie dan, de perito moreno glatsjer, een 154 km2 grote, varierend van 50 m hoog boven het water tot 200m onder water ijsklomp. Regelmatig gedonder en gekraak van enorme brokstukken die in het water vallen. De gletsjer beweegt zo´n 25 cm per dag en gemiddeld valt er zo´n 2m over de hele voorlinie af, wat overigens aan de achterkant weer ruimschoots goed gemaakt wordt. Dit is een van de weinige gletsjers die nog gelijk blijft in grootte en soms zelfs wat toeneemt.
Wat onwijs gaaf! Zoiets hebben we nog nooit gezien. Prima te bezichtigen vanaf de verschillende ´balkons´ die gemaakt zijn op de berg ervoor, maar dat is voor ons natuurlijk niet genoeg. Dus hop, op de boot om vlak langs de zuidkant te varen, wouw! Afgezet op een klein strandje waar we een korte uitleg kregen over het ´ice-hiken´. Op dat moment valt er 200 meter bij ons vandaan een gigantische brokstuk van 50 m hoog met veel gedonder en gekraak en geweld het water in. Kleine brokstukken ijs schieten 100m alle kanten op. De gids waarschuwde ons, als we droge voeten wilden houden, maar snel een stukje de berg op te lopen want over enkele seconden zal de vloedgolf het strandje bereiken…
Crampions (soort spikes) onder onze schoenen gebonden en de gletsjer op! Eigenlijk een soort maan/berg landschap maar dan helemaal van ijs en sneeuw. Goed uitkijken voor de enorme spleten die overigens goed herkenbaar zijn door hun prachtige fel-blauwe kleur. Heel bijzonder om hier twee uur overheen te lopen en als afsluiting een whisky on the rocks te drinken, uiteraard van de gletsjer!
Volgende dag alweer de grens over met Chilie voor opnieuw een hoogtepunt: NP Torres del Paine. Nee, dit sort dingen vervelen nog lang niet. We hebben nu al zoveel nieuwe prachtige dingen gezien en er mag nog veel meer bij en dan te bedenken dat we nog niet eens op de helft zitten!
Goed, Torres del Paine.
In Puerto Natales, een verlaten havenstadje met piepende uithangborden door de wind een prima setting voor een teen-age horror, campingspullen gehuurd en zo licht mogelijk voedsel gekocht (we moeten het dit keer allemaal zelf meedragen in de rugzak) voor een 5 daagse trekking in de vorm van een W door het NP. Kamperen middenin de natuur, water drinken uit de watervallen, zelf koken met alle spullen die je zelf bij je hebt, helemaal onafhankelijk van alles en iedereen. Als je mensen hiet vraagt of eur/usd een nieuw record heeft neergezet of hoeveel bezoekers Floris in z´n eerste weekend heeft getrokken kijken ze je glazig aan, wijzen naar hun voorhoofd en lopen snel weer door… Zich druk maken, dat doen ze alleen op die andere planeet. Je druk maken of je voor het donker op plaats van bestemming bent hoeft ook al niet, want we zitten inmiddels behoorlijk zuidelijk en het wordt pas rond 23.00 uur donker en de zon gaat alweer op om 4.30 uur.
Eerste dag gelopen naar de Torres(de torens). Sander moest Lisette regelmatig vasthouden zodat ze niet door de hevige wind de berg afgeblazen werd, pittig laatste klimmetje, maar de top was absoluut de moeite waard! Drie enorme stenen torens (soort three towers) daaronder een valley met een blauwe lagune en rotsen vol met ijs! Na van dit prachtige natuurverschijnsel (gecreeerd door gletsjers) te hebben genoten, moesten we weer terug naar onze campsite Las Torres. De pittige klim werd een pittige afdaling, vooral voor Sander z´n knieen. Na een heerlijke tomaten pasta & een welverdiend biertje de tent in, precies pas naast de tassen lagen we daar met (wilde) paarden om ons heen die de hele nacht liepen te grazen.
Volgende dag met volle bepakking onder een strak blauwe hemel langs prachtige meren op naar de volgende campsite (campamento Italiano). De heuvels bleken letterlijk een slijtage slag voor Sander z´n knieen, die daarom (heel verstandig) besloot de volgende dag niet mee te gaan naar de mirador van Vallee de Frances. Samen met drie Amerikaanse meisjes ging Lisette naar de top. Wederom een pittige klim langs gletsjers, rivieren en door bossen. Helemaal boven had je een rondom uitzicht over drie grote bergketens (paine grande, paine medio y paine cuernos), die samen met de valley een enorme arena vormden. Wat een kick om midden in zo´n arena te mogen staan en wat voel je je tegelijkertijd klein tussen al deze grote Bergen. Op de terugweg Sander opgepikt om vervolgens nog twee uurtjes naar de volgende campsite (pehoe) door te lopen.
De vierde dag op ons gemak naar Glacier Grey gelopen. Welliswaar niet zo indrukwekkend als de Perito Moreno, maar de prachtige wandeling er naar toe en het kamperen vlak naast de gletsjer maakte het wederom een bijzondere ervaring. Na samen met wat Chilenen een whisky met jawel, gletsjer ijs te hebben gedronken zijn we onze slaapzak ingeschoven om vanuit de tent aan het meer de zonsondergang te aanschouwen…
Dag 5 vroeg op, dezelfde route terug gelopen, om de boot en bus terug naar Puerto Natales te pakken. NP Torres del Paine is voor ons absoluut het hoogtepunt van Chilie!
Tot zover deze aflevering van Spruijt Adventures op National Geographic. Over twee weken zijn we bij je terug met een aflevering over de Iguazu Falls en een cultuur studie over Buenos Aires. Zorg dat je ´m niet mist,
ook National Geographic! ;-)
Op 1,5 uur van El Calafate ligt ie dan, de perito moreno glatsjer, een 154 km2 grote, varierend van 50 m hoog boven het water tot 200m onder water ijsklomp. Regelmatig gedonder en gekraak van enorme brokstukken die in het water vallen. De gletsjer beweegt zo´n 25 cm per dag en gemiddeld valt er zo´n 2m over de hele voorlinie af, wat overigens aan de achterkant weer ruimschoots goed gemaakt wordt. Dit is een van de weinige gletsjers die nog gelijk blijft in grootte en soms zelfs wat toeneemt.
Wat onwijs gaaf! Zoiets hebben we nog nooit gezien. Prima te bezichtigen vanaf de verschillende ´balkons´ die gemaakt zijn op de berg ervoor, maar dat is voor ons natuurlijk niet genoeg. Dus hop, op de boot om vlak langs de zuidkant te varen, wouw! Afgezet op een klein strandje waar we een korte uitleg kregen over het ´ice-hiken´. Op dat moment valt er 200 meter bij ons vandaan een gigantische brokstuk van 50 m hoog met veel gedonder en gekraak en geweld het water in. Kleine brokstukken ijs schieten 100m alle kanten op. De gids waarschuwde ons, als we droge voeten wilden houden, maar snel een stukje de berg op te lopen want over enkele seconden zal de vloedgolf het strandje bereiken…
Crampions (soort spikes) onder onze schoenen gebonden en de gletsjer op! Eigenlijk een soort maan/berg landschap maar dan helemaal van ijs en sneeuw. Goed uitkijken voor de enorme spleten die overigens goed herkenbaar zijn door hun prachtige fel-blauwe kleur. Heel bijzonder om hier twee uur overheen te lopen en als afsluiting een whisky on the rocks te drinken, uiteraard van de gletsjer!
Volgende dag alweer de grens over met Chilie voor opnieuw een hoogtepunt: NP Torres del Paine. Nee, dit sort dingen vervelen nog lang niet. We hebben nu al zoveel nieuwe prachtige dingen gezien en er mag nog veel meer bij en dan te bedenken dat we nog niet eens op de helft zitten!
Goed, Torres del Paine.
In Puerto Natales, een verlaten havenstadje met piepende uithangborden door de wind een prima setting voor een teen-age horror, campingspullen gehuurd en zo licht mogelijk voedsel gekocht (we moeten het dit keer allemaal zelf meedragen in de rugzak) voor een 5 daagse trekking in de vorm van een W door het NP. Kamperen middenin de natuur, water drinken uit de watervallen, zelf koken met alle spullen die je zelf bij je hebt, helemaal onafhankelijk van alles en iedereen. Als je mensen hiet vraagt of eur/usd een nieuw record heeft neergezet of hoeveel bezoekers Floris in z´n eerste weekend heeft getrokken kijken ze je glazig aan, wijzen naar hun voorhoofd en lopen snel weer door… Zich druk maken, dat doen ze alleen op die andere planeet. Je druk maken of je voor het donker op plaats van bestemming bent hoeft ook al niet, want we zitten inmiddels behoorlijk zuidelijk en het wordt pas rond 23.00 uur donker en de zon gaat alweer op om 4.30 uur.
Eerste dag gelopen naar de Torres(de torens). Sander moest Lisette regelmatig vasthouden zodat ze niet door de hevige wind de berg afgeblazen werd, pittig laatste klimmetje, maar de top was absoluut de moeite waard! Drie enorme stenen torens (soort three towers) daaronder een valley met een blauwe lagune en rotsen vol met ijs! Na van dit prachtige natuurverschijnsel (gecreeerd door gletsjers) te hebben genoten, moesten we weer terug naar onze campsite Las Torres. De pittige klim werd een pittige afdaling, vooral voor Sander z´n knieen. Na een heerlijke tomaten pasta & een welverdiend biertje de tent in, precies pas naast de tassen lagen we daar met (wilde) paarden om ons heen die de hele nacht liepen te grazen.
Volgende dag met volle bepakking onder een strak blauwe hemel langs prachtige meren op naar de volgende campsite (campamento Italiano). De heuvels bleken letterlijk een slijtage slag voor Sander z´n knieen, die daarom (heel verstandig) besloot de volgende dag niet mee te gaan naar de mirador van Vallee de Frances. Samen met drie Amerikaanse meisjes ging Lisette naar de top. Wederom een pittige klim langs gletsjers, rivieren en door bossen. Helemaal boven had je een rondom uitzicht over drie grote bergketens (paine grande, paine medio y paine cuernos), die samen met de valley een enorme arena vormden. Wat een kick om midden in zo´n arena te mogen staan en wat voel je je tegelijkertijd klein tussen al deze grote Bergen. Op de terugweg Sander opgepikt om vervolgens nog twee uurtjes naar de volgende campsite (pehoe) door te lopen.
De vierde dag op ons gemak naar Glacier Grey gelopen. Welliswaar niet zo indrukwekkend als de Perito Moreno, maar de prachtige wandeling er naar toe en het kamperen vlak naast de gletsjer maakte het wederom een bijzondere ervaring. Na samen met wat Chilenen een whisky met jawel, gletsjer ijs te hebben gedronken zijn we onze slaapzak ingeschoven om vanuit de tent aan het meer de zonsondergang te aanschouwen…
Dag 5 vroeg op, dezelfde route terug gelopen, om de boot en bus terug naar Puerto Natales te pakken. NP Torres del Paine is voor ons absoluut het hoogtepunt van Chilie!
Tot zover deze aflevering van Spruijt Adventures op National Geographic. Over twee weken zijn we bij je terug met een aflevering over de Iguazu Falls en een cultuur studie over Buenos Aires. Zorg dat je ´m niet mist,
ook National Geographic! ;-)
-
17 December 2004 - 21:00
Hansie:
Wow, dat zijn weer echt superverhalen hoor - en de fotos zijn superlaties super! Leuk jullie eerder vanmiddag ff tegen te komen op the IM - maakt de wereld weer wat kleiner. Norah begon er al over, maar dit bevestigt dat wij zeker wat tripjes gaan maken naar Z.A. in de nabije toekomst! Eest maar is bij de meiden in Azie gaan kijken - nog 8 nachtjes slapen!!!
Dikke zoen van Hans moeten jullie hebben. -
18 December 2004 - 00:02
Thuisfront H&M:
Ja hoor, daar zijn ze weer. Hier is het storm en regen en voorlopig geen witte kerst. Wat een contrast met jullie. Strak blauwe lucht, gletsjers en spannende belevenissen. Nu weer terug in de grote stad B.A.? Wat daar te beleven is, horen we nog wel. Ondertussen nog een kerstboom gekapt? Veel plezier en xxx. -
18 December 2004 - 22:37
Aan Boord:
Natuurlijk volgen we jullie reis aan boord De nieuwe foto's zijn erg mooi het avontuur ook erg spannend Prettige kerst veel liefs aad & ank -
19 December 2004 - 09:03
Elvis:
Wat heb ik toch een saai leven als ik dit allemaal zie... ik ga ook maar aan de whiskey. Ik zal niet meer kijken, word er alleen maar depri van. ;-)
Jongens het ziet er fantastisch uit, en op deze manier reizen jullie ook een beetje voor ons armlastigen die zich dit niet kunnen verooloven! -
20 December 2004 - 12:56
Eric M (niet De Broer Van....):
Leuke tocht, mooie foto's en boeiende verhalen. Bij elk brichtje maat weer snel effe surfen. Veel plezier, prettige kerstdagen en een gelukkig nieuwjaar daat in Zuid Amerika -
20 December 2004 - 13:27
Michiel Cornelissen:
Zo, het lijkt er op dat we voorlopig nog volop aan de bak kunnen in Zuid-Amerika.
Die gletsjer verhalen zijn echt heel gaaf.
Blijf schrijven, dan weten we waarvoor wij wel werken...
Nog heel veel plezier en een mooie jaarwisseling, maar pas op voor de aquardiente...
Michiel -
21 December 2004 - 21:10
(nichtje) José:
hey hey
wat gaaf joh al die verhalen!! ik krijg zelf ook zin om te gaan, nog een half jaartje dan ben ik klaar met mijn hbo dus wie weet!! hahah
hoorde van de website van je ouders, echt leuk! -
22 December 2004 - 11:44
Meike:
Via Ellen kreeg ik deze link; erg leuk om te lezen omdat wij a.s. maandag richting Chile vertrekken.
Hebben jullie de naam van het hotel in Ushuaia?
meikevantilburg@yahoo.com -
22 December 2004 - 18:51
Aad & Florie:
Wat kunnen jullie gezellig schrijven zeg, de foto's zeggen trouwens ook genoeg. Fantastisch!!
Fijne Kerstdagen en een Gezond 2005. -
23 December 2004 - 11:35
Hannie En Kees:
wij wensen jullie fijne feestdagen en gelukkig nieuwjaar.we hebben de reisverslagen gelezen,geweldig wat een belevenis.geniet er van.lieve groet uit ketelhaven. -
27 December 2004 - 08:50
DE DROMERS:
Geweldig die gletsjer, prachtige plaatjes maar ik zie geen ski's of boards dus niks voor mij .....
Kom net terug van wintersport in Les Gets, ik kan die kleine kerel van mij nu al niet meer volgen.
De 31e schiet ik een vuurpijl jullie kant op met gelukwensen voor 2005! -
28 December 2004 - 02:49
Norah, Hans En Marianne:
Lieverds, wat een verhalen!! wij waren de afgelopen weken in een 'koud' (20 graden) Vietnam met regen. Nu terug in warm Bangkok in chique hotel en morgen door naar het strand. Missen jullie, gaan heel veel op jullie proosten met oud en nieuw! liefs en heel veel zoenen. -
28 December 2004 - 14:57
Grace:
Hey Lisette, ik kreeg dit adres van Gabrielle. Echt leuk om alles te lezen! Nog veel plezier.
Alvast een gelukkig nieuwjaar! -
29 December 2004 - 22:54
Tante Annie+:
Goede jaarwisseling en een gelukkig 2005 met veel leuke verslagen. -
05 Januari 2005 - 13:10
Carola:
Lieve Sander en Lisette,
Een heel gelukkig en liefdevol 2005 toegewenst vanuit het sombere, grijze, koude kikkerlandje. Jullie verhalen zijn top en wat een prachtige foto´s. Geniet er lekker van hele dikke kus Carola
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
