Terug naar de grote stad
Door: Sander & Lisette
Blijf op de hoogte en volg Sander en Lisette
30 December 2004 | Brazilië, Rio de Janeiro
Na de overweldigende natuur in het zuiden, de hoogste tijd voor ons stadsmensjes om terug te keren naar de bewoonde real world, dus gevlogen naar Buenos Aires!! De naam zegt het al, strakblauwe lucht en 28 graadjes. Een heerlijk levendige stad, soort groot Barcelona, maar dan helaas zonder strand...
Voor de eerste week een hostel geboekt in de wijk Palermo, vergelijkbaar met de Pijp, vol hippe restaurantjes, winkeltjes en terrasjes. Voordat we hier echt van konden genieten moesten we eerst nog wat zaakjes regelen voor onze volgende bestemmingen: transport naar en accomodatie in Iguazu en idem voor Rio waar we O&N gaan vieren en zeker niet alleen zijn gezien de beschikbaarheid en prijzen van de hostels.
Allemaal gelukt, klaar om de stad te verkennen, hoewel eerst een dagje lekker luieren in een mooi park en genieten van het weer.
Begraafplaats waar Evita ligt bezocht, net een klein dorp met straten en huisjes als grafen van de welgestelde portenos (bewoners BA).
Middagje naar de wijk La Boca, een beetje arme, oude italiaanse immigrantenwijk aan de haven vol met gekleurde huisjes en wereldberoemd door z´n voetbalclub Boca Juniors, waar Maradonna zijn carriere begon. De avonden werden uiteraard doorgebracht op heerlijke terrasjes met grote stukken vlees (zelfs Lisette is niet meer te houwen), cocktails in de hippe barretjes en altijd weer voor een habbekrats met de taxi naar huis. Aangezien die portenos pas tegen 23 uur aan eten beginnen te denken, zul je begrijpen dat het nooit vroeg werd en dat betekent dus ook niet vroeg ons bedje uit. De enige stok achter de deur was het ontbijt dat tot 11 uur (belachelijk vroeg!) geserveerd werd...
Vrijdag was het dan zover, Sander had van tevoren al gezegd graag naar een voetbalwedstrijd te gaan in Z-Amerika, liefst naar zoiets als Boca Juniors en laten die vandaag nou toevallig de beslissende finalewedstrijd spelen, thuis tegen Bolivar (Bolivia), van de Copa Sudamerica (soort Champions Leaugue)! Was eerder al gelukt om 2 kaartjes te kopen, bus genomen naar La Boca dat inmiddels al volstroomde met supporters in blauw-geel. Wij wilden er uiteraard ook bij horen, dus Setje een hoedje, en Sannie een shirtje op de kop getikt. Klein uur voor de wedstijd het stadion in, dat middenin de woonwijk ligt, en waar de staanvakken al uitpuilden en non stop een oorverdovend kabaal produceerden. In ons (zit)vak een mooie mengeling van jongeren en zoontjes met hun keurige vaders die nog voor het eerste fluitsignaal hun overhemd uit hadden getrokken en alles uit volle (blote) borst meezongen, geweldig die beleving en emotie! Toen 5 min. voor aanvang Maradonna z´n box betrad ontplofte het met 57.000 toeschouwers gevulde stadion! Iedereen, maar dan ook iedereen scandeerde Dieeego, Dieeeego en Maradoooona, kippevel..
Het kon nog erger, toen de, voor ons vrijwel onbekende, 22 spelers het veld betraden was het een en al vuurwerk, wat een spektakel en de wedstrijd, die overigens in een 2-0 overwinning voor Boca eindigde, was nog niet eens begonnen! Geweldige ervaring om te zien hoe emotioneel men het voetbal hier beleeft en dat echt iedereen, ook eretribune en Diego, 90 min. lang zingen en springen. Na de wedstrijd iedereen de straat op met vlaggen, auto´s toeteren, kortom een chaos.
Volgende dag voor de afwisseling verhuisd naar een ander wijkje, San Telmo, beetje Jordaan achtig. Een sfeervol buurtje vol antiekwinkeltjes, kunstenaars en tango op straat en op het plein! Heerlijk buurtje om een beetje rond te struinen en ons vertrouwde patroon van lekker eten, drinken, shoppen, marktjes en relaxen voort te zetten. Niks niet zelf koken, ondank dat we in het hostel de keuken konden gebruiken, dan maar weer naar `Manolo`, een bodega vol met voetbalshirtjes, foto´s van Maradonna en Carlos Gardel, de tangoheld, tl lichten, obers van 50+ in zwarte vestjes waar je voor weinig een heerlijk groot stuk vlees en salade kan eten tussen de locals. De dagen in Argentinie beginnen schaars te worden, dus genieten nu het nog kan!! Toch ook nog een beetje sportief doen, dus een dag fietsen gehuurd, waar de automobilisten niet echt op berekend zijn, zeker als wij hollanders nog een stukje van de 16 baans weg door BA meepikken..
Ondanks dat we zo nog eens 10 dagen in BA zouden kunnen blijven, vertrekken we de 24e dec. per binnenlandse vlucht naar Puerto Iguazu. Tijdens de landing krijgen we al een glimp te zien van de gigantiche watervallen, veelbelovend! Bij aankomst in het hostel werden we direct uitgenodigd om samen met de hele familie en de paar gasten ´s avonds aan te schuiven aan de kerst asado (=bbq). Toch wel weer bijzonder, lekker eten op het terras, om 12 uur vuurwerk en elkaar feliciteren en dan de kadootjs onder de kerstboom, een dasspeld voor Sander en een peper-en zoutstelletje voor Lisette, erg lief!!
Toch weer vroeg opgestaan om naar de watervallen te gaan. Wat een watergeweld! Overal waar je kijkt enorme watervallen en een oorverdovend lawaai. Normaal verwacht je een waterval uit de bergen als gevolg van het smeltwater, deze is anders. Hier verzamelt het water van de Rio Iguacu zich in een meer van waaruit het water, in de vorm van tientallen watervallen, een 80 meter diepe klif afdendert (+/- 3.000 m3 per seconde). Alleen op afstand kijken is natuurlijk niet genoeg, dus naar beneden, in de speedboot voor een verfrissende douche onder (een gedeelte van) de watervallen. Wauw, wat gaaf en lekker!
Omdat we geen genoeg konden krijgen van de watervallen zijn we sávonds samen met Mark en Marieke (ontmoet in BA) nog een keer heengegaan voor een full moon walk langs de grootste, wat weer een heel ander licht op het geheel deed schijnen zullen we maar zeggen.
Volgende dag de grens over met Brazilie, om ook vanaf de braziliaanse kant de watervallen te bekijken. Vanaf deze kant heb je een meer totaal overzicht op het kletterende water, wat weer een hele nieuwe dimensie aan het geheel gaf.
En we blijven nog even in Brazilie, want eindelijk (voor het eerst in 3 maanden) hebben we een strandje gevonden met mooi weer, het heet Copacobana, maar dat zal jullie wel niets zeggen. denk dat we het hier nog wel even volhouden tot en met het einde van het jaar....
Voordat we zo weer lekker gaan bakken, willen we jullie allemaal een heel goed uiteinde toewensen en alvast heel veel geluk en liefde in 2005! Wij zijn volgend jaar gewoon weer terug en jullie kunnen blijven meegenieten van onze avonturen,
Salud!
Sander y Lisette
Voor de eerste week een hostel geboekt in de wijk Palermo, vergelijkbaar met de Pijp, vol hippe restaurantjes, winkeltjes en terrasjes. Voordat we hier echt van konden genieten moesten we eerst nog wat zaakjes regelen voor onze volgende bestemmingen: transport naar en accomodatie in Iguazu en idem voor Rio waar we O&N gaan vieren en zeker niet alleen zijn gezien de beschikbaarheid en prijzen van de hostels.
Allemaal gelukt, klaar om de stad te verkennen, hoewel eerst een dagje lekker luieren in een mooi park en genieten van het weer.
Begraafplaats waar Evita ligt bezocht, net een klein dorp met straten en huisjes als grafen van de welgestelde portenos (bewoners BA).
Middagje naar de wijk La Boca, een beetje arme, oude italiaanse immigrantenwijk aan de haven vol met gekleurde huisjes en wereldberoemd door z´n voetbalclub Boca Juniors, waar Maradonna zijn carriere begon. De avonden werden uiteraard doorgebracht op heerlijke terrasjes met grote stukken vlees (zelfs Lisette is niet meer te houwen), cocktails in de hippe barretjes en altijd weer voor een habbekrats met de taxi naar huis. Aangezien die portenos pas tegen 23 uur aan eten beginnen te denken, zul je begrijpen dat het nooit vroeg werd en dat betekent dus ook niet vroeg ons bedje uit. De enige stok achter de deur was het ontbijt dat tot 11 uur (belachelijk vroeg!) geserveerd werd...
Vrijdag was het dan zover, Sander had van tevoren al gezegd graag naar een voetbalwedstrijd te gaan in Z-Amerika, liefst naar zoiets als Boca Juniors en laten die vandaag nou toevallig de beslissende finalewedstrijd spelen, thuis tegen Bolivar (Bolivia), van de Copa Sudamerica (soort Champions Leaugue)! Was eerder al gelukt om 2 kaartjes te kopen, bus genomen naar La Boca dat inmiddels al volstroomde met supporters in blauw-geel. Wij wilden er uiteraard ook bij horen, dus Setje een hoedje, en Sannie een shirtje op de kop getikt. Klein uur voor de wedstijd het stadion in, dat middenin de woonwijk ligt, en waar de staanvakken al uitpuilden en non stop een oorverdovend kabaal produceerden. In ons (zit)vak een mooie mengeling van jongeren en zoontjes met hun keurige vaders die nog voor het eerste fluitsignaal hun overhemd uit hadden getrokken en alles uit volle (blote) borst meezongen, geweldig die beleving en emotie! Toen 5 min. voor aanvang Maradonna z´n box betrad ontplofte het met 57.000 toeschouwers gevulde stadion! Iedereen, maar dan ook iedereen scandeerde Dieeego, Dieeeego en Maradoooona, kippevel..
Het kon nog erger, toen de, voor ons vrijwel onbekende, 22 spelers het veld betraden was het een en al vuurwerk, wat een spektakel en de wedstrijd, die overigens in een 2-0 overwinning voor Boca eindigde, was nog niet eens begonnen! Geweldige ervaring om te zien hoe emotioneel men het voetbal hier beleeft en dat echt iedereen, ook eretribune en Diego, 90 min. lang zingen en springen. Na de wedstrijd iedereen de straat op met vlaggen, auto´s toeteren, kortom een chaos.
Volgende dag voor de afwisseling verhuisd naar een ander wijkje, San Telmo, beetje Jordaan achtig. Een sfeervol buurtje vol antiekwinkeltjes, kunstenaars en tango op straat en op het plein! Heerlijk buurtje om een beetje rond te struinen en ons vertrouwde patroon van lekker eten, drinken, shoppen, marktjes en relaxen voort te zetten. Niks niet zelf koken, ondank dat we in het hostel de keuken konden gebruiken, dan maar weer naar `Manolo`, een bodega vol met voetbalshirtjes, foto´s van Maradonna en Carlos Gardel, de tangoheld, tl lichten, obers van 50+ in zwarte vestjes waar je voor weinig een heerlijk groot stuk vlees en salade kan eten tussen de locals. De dagen in Argentinie beginnen schaars te worden, dus genieten nu het nog kan!! Toch ook nog een beetje sportief doen, dus een dag fietsen gehuurd, waar de automobilisten niet echt op berekend zijn, zeker als wij hollanders nog een stukje van de 16 baans weg door BA meepikken..
Ondanks dat we zo nog eens 10 dagen in BA zouden kunnen blijven, vertrekken we de 24e dec. per binnenlandse vlucht naar Puerto Iguazu. Tijdens de landing krijgen we al een glimp te zien van de gigantiche watervallen, veelbelovend! Bij aankomst in het hostel werden we direct uitgenodigd om samen met de hele familie en de paar gasten ´s avonds aan te schuiven aan de kerst asado (=bbq). Toch wel weer bijzonder, lekker eten op het terras, om 12 uur vuurwerk en elkaar feliciteren en dan de kadootjs onder de kerstboom, een dasspeld voor Sander en een peper-en zoutstelletje voor Lisette, erg lief!!
Toch weer vroeg opgestaan om naar de watervallen te gaan. Wat een watergeweld! Overal waar je kijkt enorme watervallen en een oorverdovend lawaai. Normaal verwacht je een waterval uit de bergen als gevolg van het smeltwater, deze is anders. Hier verzamelt het water van de Rio Iguacu zich in een meer van waaruit het water, in de vorm van tientallen watervallen, een 80 meter diepe klif afdendert (+/- 3.000 m3 per seconde). Alleen op afstand kijken is natuurlijk niet genoeg, dus naar beneden, in de speedboot voor een verfrissende douche onder (een gedeelte van) de watervallen. Wauw, wat gaaf en lekker!
Omdat we geen genoeg konden krijgen van de watervallen zijn we sávonds samen met Mark en Marieke (ontmoet in BA) nog een keer heengegaan voor een full moon walk langs de grootste, wat weer een heel ander licht op het geheel deed schijnen zullen we maar zeggen.
Volgende dag de grens over met Brazilie, om ook vanaf de braziliaanse kant de watervallen te bekijken. Vanaf deze kant heb je een meer totaal overzicht op het kletterende water, wat weer een hele nieuwe dimensie aan het geheel gaf.
En we blijven nog even in Brazilie, want eindelijk (voor het eerst in 3 maanden) hebben we een strandje gevonden met mooi weer, het heet Copacobana, maar dat zal jullie wel niets zeggen. denk dat we het hier nog wel even volhouden tot en met het einde van het jaar....
Voordat we zo weer lekker gaan bakken, willen we jullie allemaal een heel goed uiteinde toewensen en alvast heel veel geluk en liefde in 2005! Wij zijn volgend jaar gewoon weer terug en jullie kunnen blijven meegenieten van onze avonturen,
Salud!
Sander y Lisette
-
30 December 2004 - 14:20
Zwolle:
Geweldig zo'n voetbal wedstrijd. Weer eens wat anders dan een FC-Zwolle thuis wedstrijdje.
We wensen jullie heel veel plezier in Rio met O&N en een gelukkig 2005.
Tot volgend jaar.. -
30 December 2004 - 14:57
DE DROMERS:
Godzijdank hebben jullie het nog over de Jordaan en de Pijp want dat geeft mij het gevoel dat jullie ooit nog terug willen naar het fantastische AMSTERDAM. Met stinkende jaloerse O&N groeten. -
30 December 2004 - 16:12
René:
Geweldige foto's weer. Verhaal moet ik nog lezen. Alvast de beste wensen en geniet, geniet, geniet ervan. Laterrrrrrrr....... -
30 December 2004 - 16:25
Eric, Loes En Mick:
he Sander, was jij ff blij met je badmuts! Jongens het ziet er weer fantastisch uit! Een heel mooi Oud en Nieuw en tot volgend jaar! -
31 December 2004 - 13:13
Thuisfront H&M:
Vergeet niet, dat AZ het "beste" voetbal speelt!
Na al die wervelende tango's, volgt nu de tanga-show??
Wensen jullie een adembenemende jaarwisseling en alle goeds voor 2005.
Veel liefs, XXX. -
31 December 2004 - 14:19
Judith:
Lieve Lisette en Sander...Wat waaaaanzinnig wat jullie allemaal meemaken...GENIET en voor het nieuwe jaar wens ik jullie niets dat goeds...liefs en DIKKE ZOEN Judith en Patrick -
01 Januari 2005 - 13:41
Aan BOORD/nu THUIS:
Schitterende foto's,verhaal nog niet gelezen PS geen 20 miljoen,maar € 20 ,een heel gelukkig 2005
liefs xxx -
01 Januari 2005 - 18:25
Aad & Florie:
Weer een lang verhaal, te gek, we moeten het alleen nog lezen, foto's zijn fantastisch. We wensen jullie een gezond en goed 2005! -
01 Januari 2005 - 20:38
Ina, Je Tante Uit Hoorn:
Eindelijk jullie site opgezocht. Wat geweldig. Alle fotos's bekeken. Nog 4 verslagen lezen. Wat jullie meemaken is echt fantastisch. Wat een ervaring.
Gelukkig nieuwjaar!! Veel plezier en we nemen morgen een borrel op de verjaardag bij je moeder.
Super genieten nog de komende tijd, hoewel ik ook wel begrepen heb dat het behoorlijk afzien is soms. Maar het is de moeite meer dan waard.
Moeten jullie weer terug naar Amsterdam?? Wordt niks hoor tussen al die muren.
Veel liefs uit Hoorn. -
02 Januari 2005 - 09:29
De Kiwi's:
Dit klinkt allemaal zo supergaaf!!!! We zijn jaloers, maar toch ook weer niet want Nieuw Zeeland is ook super! Tot straks! Liefs, Taco en Alwine -
02 Januari 2005 - 18:55
TON En Yvonne Castricum:
Lieve Lisette en Sander.Wat geweldig veel maken jullie toch mee.Maar AZ blijft AZ en is winterkampioen.Wij wensen jullie een fantastsch 2005 en natuurlijk met heel veel gezondheid en geluk.Verder een goede reis en tot schrijfs. -
03 Januari 2005 - 09:35
Elke:
Lieve schatten,
wat een droomreis,zeg! Het ene fantastische avontuur na het andere, 100% goed!
xxx, jullie Elke -
05 Januari 2005 - 10:15
Hans, Norah En Marianne:
Gelukkig nieuwjaar lieve schatten! jullie stonden 'samen' met ons op het strand te dansen! goeie reis naar NWZeeland, de groetjes alvast aan de honeymooners overthere. dikke zoenen xxxxxxxxxxxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
